De voor laatste week.

Hallo allemaal,

Hier zijn we dan weer , we zijn er nog. Lang geleden he?

Weer de belangrijkste highlights en hopelijk lukt het om ook wat foto’s mee te sturen.

Op  29/6 vertrokken we richting Mount Rainier. Het was te ver om dat te halen dus zochten we een camping. In Clifdell, WA, zagen wewat campers langs een beek staan, dat leek ons wel wat. Een kampeerder zei dat je er gratis kon staan. Het waren geen leuke plekken dus reden verder over een wel heel smalle brug en even later hield ook het asfalt op en reden we op een heel hobbelige gravel road, ook nog eens heel smal. Over twee mijl zou er een camping zijn.  Gelukkig geen tegenliggers.

We vonden inderdaad een camping zonder water en stroom vlak langs de beek. Drinkwater hadden we genoeg en afwaswater uit de beek getapt we stonden er helemaal alleen, heerlijk. En dat voor

$ 10.

30/6 hebben we het national park Mnt Rainier bekeken. We wilden daarna door naar Mount St.Helen, e en vulkaan. We zagen wel een bordje dat de weg was afgesloten maar besloten toch door te rijden omdat het de enige weg was naar onze volgende bestemming. Hadden we dus niet moeten doen. Was wel door mooie natuur maar een afgrijselijk slechte weg die na 18 mijlen inderdaad bleek afgesloten. Dan maar geen Mnt St.Helen en een alternatief gezocht voor onze route.  Via een omweg via de Innerstate 5 bereikten we Vancouver,WA. Er was geen plaats op een camping krijgen, alles vol. Dus na gevraagd te hebben konden we staan op de parkeerplaats van een Walmart, supermarkt. Toch fijn zo’n campervan met je eigen bed.

Op 1/7 weer terug naar Oregon. Eerst  een country store bezocht voor een paar leuke blouses.

 Door Portland heen naar de Columbia River Gorge, waar we via een historische route langs een aantal grote watervallen kwamen. Bij de grootste en mooiste, de Taluma Falls was het zo druk dat er een file stond op zoek naar een parkeerplaats. De auto maar even dubbel geparkeerd en om de beurt naar de waterval gelopen die vlak langs de weg lag. Zo toch nog mooie foto’s kunnen maken.

Bij de volgende hadden we meer mazzel en konden we gelijk parkeren en samen van de Horsetail Fall genieten.. Het was verder een prachtige met uitzichten over de rivier.

Na dit watergeweld verder gereden naar Mount Hood, weer een berg met een flinke sneeuwkap.

Deze keer een camping waar ze gelijk plek hadden.

2/7 nog geprobeerd dicht bij de berg te komen maar dat lukte niet, jammer.

De volgende bergen waren de Sisters, drie besneeuwde bergen naast elkaar. In het dorp met dezelfde naam wilden best even winkelen, maar eerst voor een slaapplaats zorgen. Dat vonden we op een eenvoudige camping zonder water en stroom, we gaan er aan wennen. Na betaling van $ 12 gingen we terug naar het dorp waar we alvast t-shirts kochten voor 4 juli en weer een Amerikaans ijsje, groot dus.

Op 3/7 eerst een trail gelopen naar een waterval prachtig langs een snel stromende rivier, maar wel met trappetjes en over boomstronken.

Terug dachten we een betere weg te hebben gevonden, maar die bleek dood te lopen. Via een smal paadje en over bomen klimmend bereikten we toch weer de auto.

Verderop kwamen we langs een enorm lava veld waar ook een aflevering van wie is de mol is opgenomen. Een bizar zwart kaal landschap. Indrukwekkend.

De camping hadden we via internet ( op telefoon ) voor twee nachten gereserveerd in Bend, dus van een plek verzekerd, ook op 4 juli

Het zal druk worden dus die feestdag  extra vroeg op en de auto in de parkeergarage gezet. Een lux ontbijt genomen in het Oxford hotel en op naar de straat waar een pet parade zou komen.

Een stoel uit de auto gehaald en langs de weg gewacht en naar mensen gekeken.

Om 10 uur kwam de stoet aan. Een uur lang baasjes met hun versierde huisdier voorbij zien komen.

Nog nooit zo veel honden gezien en kwam zelfs een  man met slang voorbij.

Daarna naar een festival terrein voor een braderie, kinderspelen en een leuke band.  

Tot slot nog een stukje gereden naar weer een mooie waterval met een behoorlijke klim.

Marie had haar zinnen gezet op een krab en vandaag lukte dat. Voor mij liever garnalen op de BBQ.

Op 5/7 naar het Crater Lake gereden, gelukkig was de weg er naar toe pas open gegaan dus we hoefden niet om te rijden. Het westelijk deel van de weg was nog wel afgesloten zodat je niet het meer kon rondrijden. En dat allemaal door de extreme sneeuwval deze winter. Hele stukken weg waren weggezakt zodat er nog maar een smal baantje over was. Toch hebben we een heel groot deel van het diep blauwe meer kunnen zien. Prachtig was het dus weer veel foto’s rijker. Bij de grote shop was het zo druk dat we dat maar hebben laten zitten, maar een stukje verder hebben we toch een mooie film van de crater kunnen zien..

Vanuit de auto een plaatsje gereserveerd op de KOA-camping in Klamat-Falls. Voor het draaien van een paar wasjes, moet ook gebeuren he.

Het Chinees buffet was lekken maar bij is het niet goed gevallen. Wat ben ik de avond ziek geweest, maar het is nu gelukkig weer over.

Dit zal een van de laatste verhalen zijn want het eind komt weer in zicht.

Ik hoop de foto’s nog te kunnen door sturen. Mogelijk wat dubbelen maar dat is beter dan niets.

Heel veel groetjes van Marie en Joop