Philadelphia en New York City als afsluiter

Hallo allemaal,

Helaas,helaas, dit wordt het laatste verslag van deze reis. Inmiddels weer thuis wordt je door de dagelijkse beslommeringen weer meegezogen zodat het afronden van het verhaal er al gauw bij inschiet.

Maar dit jaar dus niet. We gaan verder met ons verhaal tot de laatste snik.

Zondag 1 juli was het maar een kort ritje. De camping die we hadden uitgezocht was ook redelijk snel gevonden, al waren de twee navigatiesystemen het niet helemaal met elkaar eens.

Het was bloedheet toen we aankwamen dus op ons gemak de tent opgezet op een mooi plekje en verder weinig aktie meer ondernomen. De boel in de auto een beetje geordend en alvast uitgezocht wat er allemaal wegmoet.

’s Avonds weer lekker ge-BBQed op ons nieuwe BBQtje, het ging redelijk maar de vorige was toch veel beter. Het vlees was gelukkig lekker en gaar.

Nog even waargenomen en een lekker fikkie gestookt, gezellig hoor.

Maandag 2 juli naar Philadelphia. We probeerden met de trein maar daar was geen touw aan vast te knopen en ging ook te lang duren. Daarom maar doorgereden naar de stad.

Eerst op zoek naar de Mole road, de straat waar Marie op 18 jarige leeftijd voor het eerst op bezoek was bij familie in Amerika. En zowaar vonden het straatje maar het juiste adres wisten we niet en navraag leverde ook niets op. Marie heeft daarom alle huisjes op de foto gezet om thuis met oude foto’s te vergelijken.

Daarna een parkeergarage opgezocht en naar het Independence visiter center gewandeld voor de folders van de bezienswaardigheden met bijbehorende plattegronden van de stad.

Na een film over de onafhankelijkheidsoorlog waren we voldoende uitgerust om de monumenten die daarvan waren overgebleven te gaan bekijken. Bij de beroemde Liberty Bell stond een rij van zo’n 100 m, maar ja, je gaat Philadelphia niet uit zonder de bel te hebben gezien. De wachttijd viel gelukkig mee.

Men was al druk bezig met voorbereidingen voor de parade van Independenceday. Helaas zijn wij er dan niet, verkeerde keus??

Tenslotte nog een kort bezoekje aan Chinatown.

Het was weer een vermoeiend dagje en waren blij weer bij de auto te zijn.

Op de camping voor het laatst de BBQ aan en het laatste hout opgestookt.

Dinsdag 3 juli de tentkoffer definitief ingepakt, jammer hoor.

De tomtom bracht ons weer netjes bij onze laatste bestemming, keurig de snelwegen vermijdend. Maar ja wat daar een gewone weg is is bij ons een supersnelweg, maar er was voldoende te zien.

Het hotel lag vlak voor de Hollandtunnel naar New York, en vlakbij het openbaar vervoer naar Manhattan.

De auto leeggemaakt en alles geprobeerd in de koffers te krijgen. Met pijn in ons hart hebben we helaas nogal wat achter moeten laten om overgewicht te voorkomen.

Woensdag 4 juli, Independenceday, waarvoor we New York hadden geboekt als eindstation. Helaas was er geen enkele feestelijkheid in de binnenstad te bekennen.

Het openbaar vervoer naar de stad bleek een stuk verder weg dan het simpele foldertje aangaf. Toen we het eenmaal hadden gevonden waren we snel op de 33th street.

Eerst naar Empire State Building om op de 86^e etage van het geweldige uitzicht te genieten,  daarna over Broadway gewandeld naar Times Square. Het waren vooral toeristen die er de enorme drukte veroorzaakten. Het blijft indrukwekkend die heksenketel tussen de lichtreclames.

Doorgelopen naar het Central Park, waar het druk was door de New Yorkers die van hun vrije dag genoten. Erg leuk was de rolschaatsbaan waar op keiharde beatmuziek op de rolschaatsen werd gedanst. Wat een ritmegevoel.

Tenslotte met de metro weer terug naar het hotel, maar niet na eerst het fantastische vuurwerk te hebben bekeken, de enige festiviteit maar wel een geweldige.

Donderdag 5 juli de koffers in de auto en alle spullen die we niet konden nemen zoals stoelen, gastankjes, kussens, nordic stokken, koelbox, enz, naar de kringloopwinkel gebracht, een traditie inmiddels.

Daarna op weg naar het vliegveld. De car-return van Alamo was zo goed verstopt dat we er twee keer voorbij reden en weer een enorme lus over de wegenchaos moesten maken, maar we waren vroeg genoeg dus geen probleem.

Met verdriet afscheid genomen van de auto die ons 5 weken probleemloos overal had gebracht.

Op het vliegveld ingecheckt en de koffers afgegeven en wachten op vertrek.

Keurig op tijd gingen we het vliegtuig in, maar toen we eenmaal zaten en welkom werden geheten aan boord bleek de boordcomputer een storing te geven, even wachten dus, is zo verholpen. Nou dat werd dus mooi bijna 1 ½ uur. Een vertraging die niet meer was in te lopen, en dus een extra lange zit.

Gelukkig bleef de computer het doen en landden we Vrijdag 6 juli veilig op Schiphol.

Gerard was even eerder geland vanuit Munchen en stond ons op te wachten in de aankomsthal.

Hij leverde ons netjes thuis af, onderweg lekker bijpratend

Het bed ingerold voor een paar uur.

Nu, 1 ½ week verder, is het gewone leven weer begonnen en beginnen we bij te komen van de Jetleg. Het einde van een fantastische vakantie en dus ook van dit verhaal.

We danken onze volgers voor hun leuke reacties en hopen dat jullie de reis een beetje meebeleefd hebben.

Als er weer eens een grote reis komt zullen we daar weer verslag van doen,

Bedankt en heel veel groetjes van Marie en Joop

Voor de statistiek;

• we hebben 9 Amerikaanse staten aangedaan + 1 Canadese.
• Hiervoor hebben we 3214 miles (=5142 km ) gereden
• We hebben 124,6 gallon (= 473,5 ltr ) benzine moeten tanken met als duurste prijs $3,734 /gal en als goedkoopste $3,259/gal
• De auto heeft daarmee 1 : 10,86 gereden. Mooi toch?
• We hebben 17 nachten in een hotel geslapen en 17 nachten gekampeerd(een record voor ons)
• Er liggen 1600 foto’s op sortering en bewerking te wachten
• De verhalen uit dit verhaal zullen worden uitgebreid tot een zo compleet mogelijk dagboek