Phoenix en omgeving
3 september 2013 - Phoenix, Arizona, Verenigde Staten
Hallo allemaal,
Ik zit het eerste echte berichtje uit Phoenix te tikken met de airco vol aan om het een beetje aangenaam te maken. Het was heet vandaag, ± 40ºC (107ºF) met een stevige warme wind, niet echt lekker.
Zondag 1 september stond Gerard al om 5.45 uur voor de deur om ons weg te brengen naar Schiphol, wel vroeg maar toch super.
Na een erg lange reis, met bijna 4 uur overstaptijd in Washington, konden om 20.00 uur plaatselijke tijd onze auto ophalen, een zilvergrijze Chevrolet Impala.
Na enige onenigheid met Truus (onze TomTom) vonden we gelukkig het motel Super8 Chandler. Na inchecken en een stevige borrel rolden we versleten in bed, 25 uur nadat we uit Ambacht waren vertrokken.
Maandag 2 september: De eerste nacht in de States was geen succes. Al om 6 uur werd Marie gebeld door de beveiliging, de stroom was eraf. Dus bellen om een en ander te regelen.
Tot overmaat van ramp waren de klokken niet goed ingesteld, dus van slapen kwam niet veel meer. Al om 8 uur waren we helemaal klaar voor het ontbijt.
Deze dag besteed aan het inkopen van alle spullen die we deze vakantie nodig hebben. Dat bleek weer erg veel te zijn, maar we hebben bijna alles binnen. (Arme auto)
We besloten met een heerlijk Chinees buffet met, ja hoor, ook veel crablegs voor Marie.
Dinsdag 3 september eerst naar de AAA, de Amerikaanse ANWB, voor de benodigde wegenkaarten en toerboeken. Weer een hele stapel bij elkaar.
Daarna op weg naar de Apache Trail (us88) voor onze eerste rondrit.
Eerst kwamen we bij Goldfield, een spookstadje rond een oude en gesloten goudmijn. De gebouwtjes waren weer in gebruik genomen als souvenirshop en eet- en drinkgelegenheid. Erg leuk allemaal.
We gingen via een mooie bergweg door de desert, alleen maar cactussen en yoshua trees naar het volgende spookstadje Tortilla Flat. Dit viel wat tegen na ons googelen.
Ruim 10 miles verder kwam het moeilijkste deel, een dirt road waar we eigenlijk met onze huurauto niet op mochten rijden. We wilden het toch voorzichtig proberen maar na nog geen halve kilometer gaven we het op. Als we waren doorgegaan had er geen boutje meer in de auto gezeten, zo slecht was de weg.
Morgen maar via de andere kant proberen
Jullie horen wel of dit is gelukt
groetjes Marie en Joop
Weer genoeg avonturen en dat nog maar het begin.
In mijn herinnering zie ik Marie zitten achter die berg crablegs.
Nog veel plezier en doe voorzichtig
Maar je moet er wat voor over hebben, toch ?
groetjes, Hilda en Aad
Liefs van Debbie
Wat een lange reis hebben jullie achter de rug. Maar je weet waar je het voor doet. Geniet maar van alle avonturen die jullie te wachten staan! Wij kunnen dan van jullie reis verhalen weer heerlijk mee genieten. Veel plezier .....