De reis naar en verblijf in het Acadia National Park

Hallo Fans,

Ja, Ja, we leven nog hoor.

Na ons berichtje uit de Starbucks koffieshop zijn we geen bruikbare internet faciliteit tegengekomen. Maar we halen het nu in, compleet met een fotoselectie.

Bedankt voor jullie leuke reacties de antwoorden op jullie vragen komen nog wel.

Op dinsdag 12 juni zijn we dus met de ferry van Salem naar Boston gevaren.

De freedom trail is een leuke route om te lopen, je krijgt een goed idee van de stad en je neemt ook nog een stuk geschiedenis mee.

Alleen is het wel een rot eind lopen. Ben je aan het eind, dan moet je wel het hele eind weer terug want het is geen rondje. Maar we hebben er geen spijt van dat we hem hebben gelopen.

Op de terugweg was de zee erg ruw en stond heel veel wind dus maar in de cabine gedoken.

Woensdag 13 juni werden we wakker van de regen op de tent en niet zo’n beetje ook.

De slaapzakken, luchtbed en de binnentent zijn nog droog in de auto gekomen, maar de buitentent en wij zelf hebben het niet droog gehouden ondanks de grote paraplu die we hadden gekocht. De jassen die we in Mystic Seaport hadden gekocht bleken gelukkig wel waterdicht.

Er zat een foutje in de planning van onze reis, naar Acadia park was twee dagen in plaats van een.

Dus een motel gezocht in York, ME, Faircrest hotel, een beetje een Hans en Grietje huis maar wel leuk. Alleen de kamer was klein en de badkamer nog veel kleiner maar er heerlijk geslapen. Onderweg waren we nog een outletcenter tegengekomen waar Marie een paar mooie laarsjes heeft gekocht. Ik kon helaas niets van mijn gading vinden.

Donderdag 14 juni   de inhoud van de auto even gereorganiseerd zodat we nu weer wat kunnen vinden. De tent was weer droog en we gingen dus vrolijk op weg naar Acadia National Park, een enorm groot eiland aan de kust van Maine. We waren bang dat er geen plaats meer zou zijn maar dat viel mee, zat mooie plekken midden in het bos.

Hout voor het kampvuur was hier gratis dus we hebben voor drie avonden genoeg te stoken.

Nadat we de tent hadden opgezet zijn we een stuk teruggereden naar een lobster zaak.

Ze verkochten daar alleen kreeften en jacobsschelpen.

Wij gingen natuurlijk voor de kreeft. Je kon de grootte kiezen en dan werden ze voor je gekookt in zeewater. We hebben een paar flinke uitgekozen en ze waren zalig. Maar dat zie wel op de foto’s. Kostte een paar stuivers maar ach we hebben toch vakantie.

Terug op de camping bleek het hout iets te nat te zijn zodat we met veel moeite een leuk fikkie hadden.

Op vrijdag 15 juni hebben we de helft van het eiland bekeken. Vanaf een berg (maar 466 m hoog) hadden we een schitterend uitzicht over het eiland en de kustlijn.

Een heel groot deel is bos en er liep een schitterende weg doorheen. Alleen wild willen we maar niet tegen komen.

Vooral de rotsige kust is prachtig. Het was nu rustig weer maar met wat wind moet dat een schitterend schouwspel opleveren.

’s Avonds in plaats van kreeft maar een T-bone steak op de barbecue gelegd wat ook heel erg lekker was. Het hout was wat droger geworden dus een behoorlijk vuurtje gemaakt met een wijntje erbij, kijk, daarom kamperen we graag.

Op zaterdag 16 juni hebben we het andere deel van het park bekeken. Dat was wat minder en wat minder uitzichtpunten zodat we al vroeg weer terug op de camping waren.

Al met al leveren de twee dagen Acadia een heleboel mooie plaatjes op. We zitten nu al op de 1010 foto’s. en het moeilijk om te kiezen welke er op de site komen.

’s Avonds het zelfde ritueel als gisteren.

Vandaag zondag 17 juni hebben we de tent weer afgebroken en een lange rit gemaakt naar het volgende doel, de White Mountains in New Hampshire.

Een mooie weg met veel dorpjes maar we waren pas laat in Conway waar we een hotel zijn ingedoken. Met WiFi zodat jullie weer op de hoogte zijn van onze belevenissen.

Door het foutje en de extra nachten op Cape Cod en Acadia lopen nu wel wat achte op het reisschema, maar dat lossen we we wel op.

Tot een volgende blog.

Heel veel liefs van Marie en Joop